Post by robert on Aug 18, 2019 18:38:14 GMT
Zo, net terug, ff wat zaken (kort) terugkoppelen, ook ter lering ende vermaak voor hen die dit ooit nog willen gaan doen en plannen:
Ten 1e het reizen naar/van. We hadden geboekt met Iceland Air. Maar week of 8 vooraf kregen we te horen dat ivm de problemen bij Boeing (met die Max toestellen) het vluchtdeel Reykjavik - Halifax gecanceld werd. Kreeg een alternatief over Toronto met aankomst in Halifax rond 1.00 uur ‘s-nachts.
Dan zouden we A kapot zijn, B de autohuur dicht zijn. In overleg hebben we een 1 nacht stop-over Toronto gedaan, groot hotel tegenover Union station. Iceland Air betaalde.
Van daar om 5.00 uur met de bus naar Toronto the Islands AirPort want we gingen door met Porter Airlines. Die vliegen met Bombardier Q400 Turboprop vliegtuigen.
We vlogen Toronto - tussenstop Ottawa - Halifax. 1e vluchtdeel waren we met 12 in het complete vliegtuig! Hele relaxte vlucht, fijne kist, brede stoelen, beenruimte, heel fijn en geweldige uitzichten! Uiteindelijk dus niet donderdag 19.40 uur in Halifax maar vrijdag om 11.15 maar de jetlag al voor 90% verwerkt.
Terug een nog aparter verhaal. We zouden terugvliegen, ook weer ivm annulering Halifax - Reykjavik, over Montréal, met Porter en dan weer via Iceland Air. Overstap op Montréal 1.05 uur.
We werden al nerveus toen we 15 minuten te laat konden boarden dankzij een voorgaande vertraagde vlucht aan de gate.
We waren aan de gate al weg toen het vliegtuig een tijd doelloos stil stond. Toen kwam de mededeling van een probleem, een alarm, we gingen terug naar de gate. Technische man kon het probleem niet direct ontdekken en verhelpen. Oplossing: kist uit, nieuw vliegtuig klaar maken en met half uur zouden we kunnen boarden. Er werd direct medegedeeld dat er al contact was met Iceland, ze zouden niet wachten, we zouden onze aansluiting missen. Algemeen werd iedereen verzocht naar Montréal te reizen omdat men daar makkelijk hotels kon regelen. Lekker dan.....
Toen ik opnieuw aan boord kon werd me verteld eerst met een representative van Porter te spreken voor Iceland te benaderen. Met 1 uur en 20 minuten vertraging vertrokken we uiteindelijk. De piloot gaf gas, we zetten de landing in op het moment dat onze volgende vlucht zou vertrekken. Nog gekeken of ik ‘m kon uitzwaaien. En toen gebeurde het onverwachte: tijdens het taxiën naar de gate kwam de mededeling dat iedereen eerst de passagiers voor Iceland moest laten voorgaan. Bleek naast ons 4 nog 2 Noorse meiden te zijn. Iceland zou wachten! We werden op het beton al opgewacht. Men wilde nog even horen hoeveel bagage we ingecheckte hadden en evt. bij de gate afgegeven hadden. Daarna was het rennen. Letterlijk. We holden snel overal voorbij begeleid door grondstewardessen. Bij een transfersbalie moesten er nog tickets geprint worden. Nog nooit zo snel zien gebeuren, iedereen was helemaal hyper, het portofoonverkeer klonk zo fanatiek en gespannen als bij een opdracht van ‘Wie is de Mol’.
Met tickets in de hand renden we verder. We moesten uiteraard de meest verweggelegen gate hebben (62C). Over de portofoon was een soort golfcar geregeld. Wij achterop en op hoge snelheid door de pier. Ik zat achterstevoren maar het rijden was zo gehaast, eigenlijk gevaarlijk voor andere reizigers daar. We reden om de ticketscanpoortjes heen, werden mobiel gescand door een suppoost daar die ff meeliftte om dit te kunnen doen. Bij de gate weer een ticketscan en rennen de trap af. Vervolgens de bus in die ook als een malle over het terrein reed. Dik 40 minuten ná vertrektijd liepen we de de trap op het vliegtuig in. 29 rijen chagrijnig kijkende mensen staarden ons aan. Ik was bekaf, kookte bijna van warmte maar was blij dat ze tóch gewacht hadden.
Samengevat:
Iceland: Net alternatief, nette schadeloosstelling, prima vluchten en fijn dat er gewacht werd.
Porter: Pech met een technisch mankement maar verder super opgelost en voor de reizigers opgekomen. Verder hele fijne ruime vliegtuigen en geweldige uitzichten ivm beperktere vlieghoogte.
Ten 1e het reizen naar/van. We hadden geboekt met Iceland Air. Maar week of 8 vooraf kregen we te horen dat ivm de problemen bij Boeing (met die Max toestellen) het vluchtdeel Reykjavik - Halifax gecanceld werd. Kreeg een alternatief over Toronto met aankomst in Halifax rond 1.00 uur ‘s-nachts.
Dan zouden we A kapot zijn, B de autohuur dicht zijn. In overleg hebben we een 1 nacht stop-over Toronto gedaan, groot hotel tegenover Union station. Iceland Air betaalde.
Van daar om 5.00 uur met de bus naar Toronto the Islands AirPort want we gingen door met Porter Airlines. Die vliegen met Bombardier Q400 Turboprop vliegtuigen.
We vlogen Toronto - tussenstop Ottawa - Halifax. 1e vluchtdeel waren we met 12 in het complete vliegtuig! Hele relaxte vlucht, fijne kist, brede stoelen, beenruimte, heel fijn en geweldige uitzichten! Uiteindelijk dus niet donderdag 19.40 uur in Halifax maar vrijdag om 11.15 maar de jetlag al voor 90% verwerkt.
Terug een nog aparter verhaal. We zouden terugvliegen, ook weer ivm annulering Halifax - Reykjavik, over Montréal, met Porter en dan weer via Iceland Air. Overstap op Montréal 1.05 uur.
We werden al nerveus toen we 15 minuten te laat konden boarden dankzij een voorgaande vertraagde vlucht aan de gate.
We waren aan de gate al weg toen het vliegtuig een tijd doelloos stil stond. Toen kwam de mededeling van een probleem, een alarm, we gingen terug naar de gate. Technische man kon het probleem niet direct ontdekken en verhelpen. Oplossing: kist uit, nieuw vliegtuig klaar maken en met half uur zouden we kunnen boarden. Er werd direct medegedeeld dat er al contact was met Iceland, ze zouden niet wachten, we zouden onze aansluiting missen. Algemeen werd iedereen verzocht naar Montréal te reizen omdat men daar makkelijk hotels kon regelen. Lekker dan.....
Toen ik opnieuw aan boord kon werd me verteld eerst met een representative van Porter te spreken voor Iceland te benaderen. Met 1 uur en 20 minuten vertraging vertrokken we uiteindelijk. De piloot gaf gas, we zetten de landing in op het moment dat onze volgende vlucht zou vertrekken. Nog gekeken of ik ‘m kon uitzwaaien. En toen gebeurde het onverwachte: tijdens het taxiën naar de gate kwam de mededeling dat iedereen eerst de passagiers voor Iceland moest laten voorgaan. Bleek naast ons 4 nog 2 Noorse meiden te zijn. Iceland zou wachten! We werden op het beton al opgewacht. Men wilde nog even horen hoeveel bagage we ingecheckte hadden en evt. bij de gate afgegeven hadden. Daarna was het rennen. Letterlijk. We holden snel overal voorbij begeleid door grondstewardessen. Bij een transfersbalie moesten er nog tickets geprint worden. Nog nooit zo snel zien gebeuren, iedereen was helemaal hyper, het portofoonverkeer klonk zo fanatiek en gespannen als bij een opdracht van ‘Wie is de Mol’.
Met tickets in de hand renden we verder. We moesten uiteraard de meest verweggelegen gate hebben (62C). Over de portofoon was een soort golfcar geregeld. Wij achterop en op hoge snelheid door de pier. Ik zat achterstevoren maar het rijden was zo gehaast, eigenlijk gevaarlijk voor andere reizigers daar. We reden om de ticketscanpoortjes heen, werden mobiel gescand door een suppoost daar die ff meeliftte om dit te kunnen doen. Bij de gate weer een ticketscan en rennen de trap af. Vervolgens de bus in die ook als een malle over het terrein reed. Dik 40 minuten ná vertrektijd liepen we de de trap op het vliegtuig in. 29 rijen chagrijnig kijkende mensen staarden ons aan. Ik was bekaf, kookte bijna van warmte maar was blij dat ze tóch gewacht hadden.
Samengevat:
Iceland: Net alternatief, nette schadeloosstelling, prima vluchten en fijn dat er gewacht werd.
Porter: Pech met een technisch mankement maar verder super opgelost en voor de reizigers opgekomen. Verder hele fijne ruime vliegtuigen en geweldige uitzichten ivm beperktere vlieghoogte.